نوروپاتی عامل مهم حواسپرتی دانش‌آموزان

یک شنوایی شناس نوروپاتی را از علل حواسپرتی دانش‌آموزان در کلاس دانست و گفت: استفاده از سیستم FM که صدای معلم را به دانش‌آموز نزدیک می‌کند راهگشا است.
کودکان مبتلا به نوروپاتی در محیط‌های پرسر و صدا مشکل پیدا می‌کنند، قاطی می‌کنند و هر چه آنها را صدا می‌کنید پاسخ نمی‌دهند و حتماً باید تکانشان دهید تا به شما نگاه کنند و جواب دهند.

چنانچه این کودکان در کلاسی حضور داشته باشند و کلاس کناری سر و صدا کنند به آن صدا گوش می‌دهد و نمی‌تواند بر صدای معلم تمرکز کند و آن را تمییز دهد بنابراین زود حواسشان پرت می‌شود.
یکی از بهترین راهکارها جلب نظر و تمرکز این افراد استفاده از وسایل کمک شنوایی مثل سیستم FM است که فاصله صدا را کم می‌کند یعنی اگر معلم در فاصله 10 متری کودک ایستاده باشد این سیستم صدا را به 1 متری کاهش می‌دهد، بنابراین گویا معلم در کلاس درس اختصاصاً به این دانش‌آموز آموزش می‌دهد.

 نوروپاتی شنوایی در بچه‌های کم شنوا نرخ بالایی دارد یعنی حتی بچه‌های دارای شنوایی کم نیز در برخی مواردنوروپاتی دارند و در جمعیت عادی نیز زیاد است ولی شناسایی نمی‌شوند.

از آنجا که درمان خاصی ندارد بهترین کار ممکن، این است که به خانواده نحوه رفتار با این کودک را آموزش دهیم تا از رفتار وی سوءبرداشت نشود و به وی کمک شود.
برای مثال مادر نباید از آشپزخانه با بچه حرف بزند بلکه مقابل وی بنشیند یا به نحوی توجه وی را جلب کند یا معلم کودک را در ردیف اول بنشاند.

معلم باید وی را در انتهای کلاس یا کنار پنجره بنشاند یا زمانی که زنگ ورزش است در کنار پنجره ننشیند.
در این کودکان باید از جذابیت‌های دیداری استفاده کرد و درس‌ها نوت ایجاد کرد تا کودک قبل از حضور در کلاس درس روی آن‌ها کار کند.

در برخی موارد این کودکان به بی ادبی متهم می‌شوند که پاسخ نمی‌دهند یا گاهی به آن‌ها منفعت طلب می‌گویند که هر گاه موضوعی به نفع آنان است آن را می‌شنوند و گاهی که به نفعشان نیست آن را نمی‌شنوند.

برخی بچه‌ها از بخش گوش تا حلزون از نظر شنوایی سالم هستند یعنی شنوایی محیطی سالمی دارند ولی عصب انتقال دهنده اصوات به مغز دچار مشکل شده است که به این عارضه نوروپاتی شنوایی اطلاق می‌کنیم.
دقیقاً‌ نمی‌دانیم که این مشکل عصبی در کدام بخش از عصب وجود دارد و وضعیتی پیچیده است که در آن عصب به بیماری مبتلا می‌شود که هنوز برای انسان شناخته شده نیست چرا که عصب از حلزون گوش آغاز می‌شود و تا مغز ادامه پیدا می‌کند.
این بیماری معمولاً در کودکان دارای بیماری‌های خاص مشکلات عصبی در دوران جنینی داشته باشند یا زایمان‌های مشکل‌دار و همچنین کمبود اکسیژن از عوامل این بیماری است.

در برخی موارد ریشه‌های ارثی برای این بیماری وجود دارد بنابراین علت موضوع دقیقاً مشخص نیست.

زمانی که از این کودکان تست شنوایی گرفته می‌شود به سمت صدا باز می‌گردند ولی با صدای گفتار مشکل زیادی دارند یعنی متوجه گفتار نمی‌شوند و در حقیقت می‌توان گفت اصوات را تنها به صورت فیزیکی می‌شنود و در تجزیه و تحلیل آن دچار مشکل است.
گوش انسان فقط بر اساس امواج صوتی کار نمی‌کند بلکه باید امواج صوتی شناخته شده و تجزیه و تحلیل شود که این مهم نیازمند عصب است تا عکس‌العمل مناسب را به یک صدا نشان دهد

روش های ارزیابی اختلالات عصبی و نوروپاتی

به کارگیری دستگاه Q-Sweat و (Quantitative Sensory Test) QSTبرای ارزیابی اختلالات نوروپاتی:

با توجه به اهمیت دو دستگاه QST و Q-Sweat در ارزیابی اختلالات عصبی و نوروپاتی در زیر به تفسیر دقیق­ تر این دو دستگاه و کاربرد هریک از دیدگاه مقایسه و وجه اشتراکات پرداخته می­شود.

Q-Sweat

Sudomotor از فیبرهای عصبی سمپاتیک postganglionic است که باعث تحریک غدد تعریق شود. از آنجا که آسیب دیدگی sudomotor در طی سطوح ابتدایی بیماری نوروپاتی دیابتی مشاهده می­شود، بررسی میزان تخریب اعصاب sudomotor از اولین شاخص ­ها در نوروپاتی دیابتی است.

 

اهمیت تشخیص زودهنگام نوروپاتی دیابتی به دلیل اینکه نوروپاتی دیابتی باعث بروز ایجاد نوروپاتی قلبی، اختلالات گوارشی، مثانه و قوای جنسی می­شود، دارای اهمیت فراوانی است. با استفاده از دستگاه Q-Sweat می­توان نرخ تعریق را از نواحی مشخص (چهار ناحیه (3تا از پا و یکی از دست)) در حضور تحریک و یا بدون تحریک برای تعیین و میزان آسیب­ دیدگی اعصاب sudomotor ثبت نمود. به عبارتی هر بیماری دیگر که باعث آسیب زدن به اعصاب sudomotor شود، با این دستگاه امکان ارزیابی وجود دارد. این دستگاه دارای سیلندر خشک­ کن برای حذف رطوبت هوا و بالا بردن دقت می­باشد. با توجه به شکل زیر که سطوح مختلف بیماری را از سلامت تا نوروپاتی کامل نشان می­دهد، خروجی این دستگاه قابل تفسیر است:

 

در شکل A، الگوی تعریق نرمال در یک فرد سالم را نشان می­دهد. در شکل B، الگوی تعریق در یک فرد با نوروپاتی دیابتی را نشان می­دهد (الگو تغییر یافته به صورت کاهش تعریق در نواحی جوراب ساق بلند و دستکش است). پس اندازه­گیری حجم و نرخ تعریق در این نواحی به تشخیص اولیه نوروپاتی دیابتی و اختلالات sudomotor کمک می­کند.

مقالات مرتبط:

1. Sudomotor dysfunction in autoimmune autonomic ganglionopathy
2. Quick and Simple Evaluation of Sudomotor Function for Screening of Diabetic Neuropathy
3. Sweat testing to evaluate autonomic function

QST

سیستم Case IV (QST) یک دستگاه تشخیصی خودکار است که برای تعیین و تشخیص آستانه حسی که در اثر بیماری­هایی از قبیل اختلالات گیرنده ­های حسی، فیبرهای عصبی، سیستم عصبی مرکزی و نواحی ارتباطات مغزی تغییر کرده­است، به کار می­رود. همچنین به وسیله این دستگاه، میزان بهبود در ادراک حسی در طی درمان قابل شناسایی می­باشد. این دستگاه به دلیل دارا بودن حساسیت بالا، ارائه داده ­های کمی، خاص بودن و قابلیت تکرار پذیری بالا، منحصر به فرد است.

 

مدالیته ­های مختلف حسی که قابل مشاده است:

VDT: آستانه تشخیص ارتعاشی (mechanoreception)، فیبرهای میلین ­دار با قطر بزرگ؛ -Aآلفا.

CDT: آستانه تشخیص سرمایی (فیبرهای میلین دار با قطر کوچک؛ -Aدلتا)

WDT: آستانه تشخیص گرمایی (فیبرهای فاقد میلین)

HPDT: آستانه تشخیص درد گرمایی.

با توجه به مشخصات و مدالیته ­های مختلف این دستگاه، می­توان در نورپاتی­های مختلف و بیماری­های عصبی از این دستگاه استفاده کرد.