یک شنوایی شناس نوروپاتی را از علل حواسپرتی دانشآموزان در کلاس دانست و گفت: استفاده از سیستم FM که صدای معلم را به دانشآموز نزدیک میکند راهگشا است.
کودکان مبتلا به نوروپاتی
در محیطهای پرسر و صدا مشکل پیدا میکنند، قاطی میکنند و هر چه آنها را
صدا میکنید پاسخ نمیدهند و حتماً باید تکانشان دهید تا به شما نگاه کنند و
جواب دهند.
چنانچه
این کودکان در کلاسی حضور داشته باشند و کلاس کناری سر و صدا کنند به آن
صدا گوش میدهد و نمیتواند بر صدای معلم تمرکز کند و آن را تمییز دهد
بنابراین زود حواسشان پرت میشود.
یکی از بهترین راهکارها جلب نظر و تمرکز این افراد استفاده از وسایل کمک شنوایی مثل سیستم FM است
که فاصله صدا را کم میکند یعنی اگر معلم در فاصله 10 متری کودک ایستاده
باشد این سیستم صدا را به 1 متری کاهش میدهد، بنابراین گویا معلم در کلاس
درس اختصاصاً به این دانشآموز آموزش میدهد.
نوروپاتی
شنوایی در بچههای کم شنوا نرخ بالایی دارد یعنی حتی بچههای دارای شنوایی
کم نیز در برخی مواردنوروپاتی دارند و در جمعیت عادی نیز زیاد است ولی
شناسایی نمیشوند.
از
آنجا که درمان خاصی ندارد بهترین کار ممکن، این است که به خانواده نحوه
رفتار با این کودک را آموزش دهیم تا از رفتار وی سوءبرداشت نشود و به وی
کمک شود.
برای
مثال مادر نباید از آشپزخانه با بچه حرف بزند بلکه مقابل وی بنشیند یا به
نحوی توجه وی را جلب کند یا معلم کودک را در ردیف اول بنشاند.
معلم باید وی را در انتهای کلاس یا کنار پنجره بنشاند یا زمانی که زنگ ورزش است در کنار پنجره ننشیند.
در این کودکان باید از جذابیتهای دیداری استفاده کرد و درسها نوت ایجاد کرد تا کودک قبل از حضور در کلاس درس روی آنها کار کند.
در
برخی موارد این کودکان به بی ادبی متهم میشوند که پاسخ نمیدهند یا گاهی
به آنها منفعت طلب میگویند که هر گاه موضوعی به نفع آنان است آن را
میشنوند و گاهی که به نفعشان نیست آن را نمیشنوند.
برخی
بچهها از بخش گوش تا حلزون از نظر شنوایی سالم هستند یعنی شنوایی محیطی
سالمی دارند ولی عصب انتقال دهنده اصوات به مغز دچار مشکل شده است که به
این عارضه نوروپاتی شنوایی اطلاق میکنیم.
دقیقاً
نمیدانیم که این مشکل عصبی در کدام بخش از عصب وجود دارد و وضعیتی پیچیده
است که در آن عصب به بیماری مبتلا میشود که هنوز برای انسان شناخته شده
نیست چرا که عصب از حلزون گوش آغاز میشود و تا مغز ادامه پیدا میکند.
این
بیماری معمولاً در کودکان دارای بیماریهای خاص مشکلات عصبی در دوران
جنینی داشته باشند یا زایمانهای مشکلدار و همچنین کمبود اکسیژن از عوامل
این بیماری است.
در برخی موارد ریشههای ارثی برای این بیماری وجود دارد بنابراین علت موضوع دقیقاً مشخص نیست.
زمانی
که از این کودکان تست شنوایی گرفته میشود به سمت صدا باز میگردند ولی با
صدای گفتار مشکل زیادی دارند یعنی متوجه گفتار نمیشوند و در حقیقت
میتوان گفت اصوات را تنها به صورت فیزیکی میشنود و در تجزیه و تحلیل آن
دچار مشکل است.
گوش
انسان فقط بر اساس امواج صوتی کار نمیکند بلکه باید امواج صوتی شناخته
شده و تجزیه و تحلیل شود که این مهم نیازمند عصب است تا عکسالعمل مناسب را
به یک صدا نشان دهد